Deze quote komt uit de film: ‘Holiday in the wild’. Toen ik hem voorbij hoorde komen moest ik terug denken aan mijn kindertijd.
Als klein meisje had ik samen met mijn vriendinnetje een vlindertuin. We hadden van stokjes een soort vierkant afgebakend in onze voortuin en daar zaten de vlinders in. Om te zorgen dat ze niet weg zouden vliegen hadden we een stuk van hun vleugels afgescheurd. Als ik er nu bij nadenk niet zo verstandig, maar als kind dacht ik daar niet bij na. De vlinders in ‘onze’ tuin waren beschadigd, hun vleugels waren lam. Hun vrijheid werd beperkt en hield ze aan de grond. Hun leven was veranderd.
Soms ervaren we dit ook in ons leven. We fladderen rond genieten van de bloemen en de vrijheid. Totdat er plotseling iets gebeurt, iets word gezegd of ons wordt aangedaan. Het geeft ons het gevoel alsof we lamgeslagen zijn. Waar we eens van konden genieten kost nu energie. Onze vleugels zijn gescheurd en beschadigd, vliegen lukt niet meer. Het houd ons aan de grond gevangen in onze eigen omheining.
We gaan allemaal door moeilijke periodes in ons leven. En sommige ervaring maakt onze vleugels lam zijn, de slagkracht is verdwenen. Kleine barstjes in onze vleugels dreigen te scheuren of in het ergste geval zijn ze al gescheurd. De kleuren en vormen die eens zo mooi tot hun recht kwamen verliezen hun glans.
We trekken ons terug in onze eigen cocon, veilig ver weg van alles en iedereen. In onze eigen wereld even weer op adem komen. En dat kan enorm veel rust geven. Tijd met God en terug naar je kernwaarden. Dan is er tijd voor herstel dat wat gebroken is kan verbonden worden. Zoals dat zo mooi omschreven is in Jesaja 61:1
‘De Geest van de Heer HEERE is op Mij, omdat de HEERE Mij gezalfd heeft om een blijde boodschap te brengen aan de zachtmoedigen. Hij heeft Mij gezonden om te verbinden de gebrokenen van hart, om voor de gevangenen vrijlating uit te roepen en voor wie gebonden zaten, opening van gevangenis’.
God kan de rust gebruiken voor herstel, zodat de vleugels weer kunnen groeien en hun kleuren en
vormen weer zichtbaar worden. Zodat ze weer kunnen vliegen en om in de termen van Jesaja (61:3) te blijven:
‘Een Sieraad in plaats van as, vreugdeolie in plaats van rouw, een lofgewaad in plaats van een benauwde geest, eiken van
gerechtigheid’.
Helaas zien we dat vele vlinders juist in hun cocon blijven daar waar het veilig lijkt te zijn. De periode van rust worden jaren en daardoor beperken ze hun eigen vrijheid. Maar ook de zegen die God door hen heen wil geven. Moeilijkheden in ons leven zorgen vaak ook dat we zelf veranderen. Een tijd van rust kan ons helpen om in de toekomst andere keuzes te maken. We leren van onze eigen fouten en van dingen die ons overkomen. Maar het is niet de bedoeling dat we blijven steken in zo’n proces.
Ik wil je uitdagen om je pijn en verdriet bij God te brengen. Ik weet uit ervaring dat dit niet altijd makkelijk is, maar ik weet ook dat God erbij is. Als ik Zijn helende olie laat stromen en het ‘probleem’ in Zijn handen leg. Mijn gedachten vul met Zijn beloften en daarop ga staan dat Hij bij machte is om mij boven de situatie uit te trekken. Dit proces gaat met vallen en opstaan. Maar ik weiger om datgene wat God in mij heeft gelegd te laten roven door de satan! In vers 10 van hetzelfde hoofdstuk staat:
‘Ik ben zeer vrolijk in de HEERE, mijn ziel verheugt zich in mijn God, want Hij heeft mij bekleed met de klederen van het heil, de mantel van gerechtigheid heeft Hij mij omgedaan, zoals een bruidegom zich bekleedt met priesterlijk hoofdsieraad, en een bruid zich tooit met haar sieraden.
De sieraden die God jou heeft gegeven zijn het meer dan waard om gezien te worden! Zodat mensen om je heen ervan kunnen genieten. Net als die vlinder die van bloem tot bloem voedsel vind en zorgt voor bestuiving. Zo wil God jou gebruiken om het voedsel wat jij ontvangt als bestuiving uit te delen aan de mensen om je heen!
Hooglied 2:11-14a
‘Want zie, de winter is voorbij. De regentijd is over, helemaal voorbijgegaan. De bloemen laten zich zien op het land, de zangtijd is aangebroken, het koeren van de tortelduif wordt in ons land gehoord. De vijgenboom brengt zijn jonge vruchten voort, de bloeiende wijnstokken geuren. Sta op, Mijn vriendin, en kom, Mijn allermooiste! Mijn duif in de kloven van de rots, in de schuilplaats van de bergwand, laat Mij uw gedaante zien, laat Mij uw stem horen’.
Kom te voorschijn! Laat jezelf zien en laat je stem horen! Ga weer vliegen in de vrijheid die God jou gegeven heeft.